Donderdag 15 november t/m maandag 26 november
Om half 10 gaan we met een paar andere meiden naar de zaterdagmarkt in het dorp. Er is van alles te koop. Groenten, fruit, Afrikaanse lappen stof, kleding, slippers, schoenen en oude rommel. Wij kijken onze ogen uit. Voor iets meer dan 1 euro kopen we 2 komkommers (18 cent per stuk), 3 paprika’s (12 cent per stuk), 2 mango’s (6 cent per stuk) en 5 tomaten (5 cent per stuk). Je houdt het niet voor mogelijk!
Voor ’s zondagse begrippen zijn we al vroeg uit de veren. De kerk begint hier om half 8. Als we onderweg zijn luiden de klokken al. Het grappige is, dat de kerk er aan de buitenkant heel westers uitziet. Eenmaal in de grote kerk, begeven we ons naar een plaatsje op een van de harde, houten banken. We laten alles eens op ons inwerken. Opeens bemerkt Mirelle dat er alleen mannen voor ons zitten. Oeps! Zijn we in een mannengedeelte gaan zitten? Snel spoeden we ons naar een andere bank. Later blijkt toch dat er ook wat vrouwen in het vak naast ons gaan zitten… Afijn, het zal misschien niet zoveel uitmaken. Aan het begin van de dienst worden er verschillende liederen gezongen. Ook zeggen we met z’n allen het ‘Onze Vader’ op en de 12 artikelen. Nadat een klein koortje verschillende keren heeft gezongen begint de preek uit Jakobus 1. Wij moeten niet alleen hoorders van het Woord zijn, maar ook daders! Zo luidt de boodschap. Een vrouw die vlak bij ons zit, begint borstvoeding te geven aan de kleine schat die op haar schoot ligt. Dit is allemaal mogelijk in de kerk! Aan het einde van de dienst is er een collecte. Om beurten lopen er rijen mensen uit de banken naar voren en leggen wat geld in een grote schaal. Als iedereen die gelegenheid heeft gehad en we weer terug zitten op onze plaats, wordt de Heere gedankt voor het geld dat is opgehaald. Wat is dat mooi!
Op maandagmiddag geeft Mirelle de kinderen van Grade 2 (groep 4) een lesje Engels. De directrice had ons verschillende mooie Engelse methodes laten zien in de personeelskamer. Toch werden deze niet gebruikt door de leerkrachten. De directrice zou graag willen dat de leerkrachten deze methode gaan gebruiken. Wij bieden aan om ze te introduceren aan een leerkracht door er les uit te geven. Dit vind ze een goed plan en zo geven Gerdine en ik dus verschillende lessen Engels deze week. Vandaag start Mirelle met de eerste les. Wat een braaf klasje. Ze doen heel goed mee en voor we het weten is de lestijd al weer voorbij.
Op het schoolplein maken we een praatje met een paar meiden uit Grade 6, (groep 8 in NL). De meiden zijn nieuwsgierig uit welk land we komen en beginnen te raden. China.. of Japan.. misschien?? Haha…
Vandaag geeft Gerdine een les in Grade 2. Van half 10 tot 10 uur begeleiden we onze leesgroepjes weer. Na de pauze mogen we een pre-kindergarten klasje observeren. Geweldig! Tijdens het spelen op het plein zijn de witte juffen nog steeds bijzonder. We snappen niet precies wat het is, maar het lijkt soms wel alsof we koninginnen zijn. Als we over het schoolplein lopen, schreeuwen de kleuters al zwaaiend en onafgebroken: ‘Hallo… hallo… hallo…’ vanaf klimtoestellen en schommels. Ze willen ons omhelzen en soms hebben we er letterlijk bijna vijf tegelijk aan onze armen hangen.
Vandaag horen we ook dat een van de leerkrachten dagelijks van die soort oliebollen bakt die we afgelopen zaterdag op de markt gekocht hebben. Daar hebben we wel oren naar! De ‘oliebollenbakster’ blijkt de juf te zijn van het pre-kindergarten klasje wat we zojuist hebben geobserveerd. De leerkracht straalt bijna als wij haar zeggen dat we haar baksels graag kopen… En ja hoor… we kunnen er nog gelijk een aantal meenemen naar huis ook. Uit één van de kasten komt een zwarte vuilniszak met oliebollen. Ze zien er prima uit. We bestellen er voor morgen nog 8 en gaan dan gauw naar huis om er van te smullen. Mmm…! Wie had ooit kunnen denken dat wij in Malawi al anderhalve maand voor oud en nieuw aan de oliebollen zitten!! 😉.
’s Middags doet Mirelle haar schoolwerk in de keuken. Opeens hoort ze wat getrippel achter zich. Op zo’n 30 centimeter afstand zitten 2 apen met hun neuzen tegen de ruit haar werk te bestuderen. Haha, de ondeugden!
Op vrijdag sluiten we onze lessenreeks Engels over de dierentuin af. De kinderen mogen nog een klein spelletje doen met de memoriekaartjes die we eerder deze week gemaakt hebben en dan nemen Gerdine en ik een toetsje af zodat we kunnen zien wat de klas van onze lessen heeft opgepikt. Meer dan de helft van de kinderen heeft een voldoende.
Voor 3500 kwacha – iets meer dan 4 euro – kopen we allebei een rood uniform t’shirt, waar met witte letters ‘Ebenezer’ opstaat. Wat een leuke souvenir om mee naar huis te nemen! Binnenkort wordt er ook een foto gemaakt van het hele team en daarvoor kunnen we de shirts ook gebruiken, zo maken we op uit het verhaal van de directrice…
Vanmiddag om vier uur worden we bij onze Malawiaanse buurvrouw verwacht. Zij heeft een tweeling, die Gerdine in haar leesgroepje heeft. Een tijdje geleden kwam ze spontaan even langs en leerden we wat Chichewa van haar. Verder nodigde ze ons uit om nsima (de echte Afrikaanse maïspap) bij haar te komen eten. Vandaar dat wij even na vieren bij haar op de stoep staan. In een soort betonnen garageruimte, waar geen deur voor zit, kookt ze nsima. Twee pannen staan op een kolenvuurtje. Het water kookt al en de buurvrouw laat ons zien hoe je de pap maakt. Uiteraard mogen wij ook even roeren in de stevig drap! Dat we hier nog geen handigheid in hebben, merken we maar al te goed. Even later is de pap klaar. Het verbaast ons dat ze maar 1 bord heeft neergezet. We zijn met z’n zessen! Ow ja dat is waar ook…, hier eet je met z’n allen van hetzelfde bord. De buurvrouw houdt een teiltje vast en giet water uit een theepot zodat wij onze handen kunnen wassen voor het eten. Dan mogen we onze vingers in de net gekookte pap steken. Wij doen onze uiterste best om de nsima netjes te eten, maar moeilijk is dat wel als je gewend bent met mes en vork te eten! Al zittend op een grote rieten mat genieten we van dit puur Afrikaanse avontuur. Uiteraard wordt ons ook weer het nodige Chichewa aangeleerd.
Tionana!
Gerdine en Mirelle